Κυριακή 6 Ιανουαρίου 2008

Απο το περιοδικό ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΤΩΡΑ

"Ο Βρετανός Νοέλ Μάρτιν, ένας μαύρος ο οποίος έμεινε τετραπληγικός ύστερα από ρατσιστική επίθεση που δέχθηκε από νεοναζιστές στην περιοχή του Βερολίνου το 1996, δήλωσε σε μία συνέντευξη ότι θα επιστρέψει στη Γερμανία για να αυτοκτονήσει με ιατρική βοήθεια.“Θα έλθω στο Βερολίνο για να πεθάνω”, δήλωσε ο Μάρτιν στη γερμανική εφημερίδα Μπιλντ.Αφού παρέμεινε πολλές εβδομάδες σε κώμα, ο Μάρτιν, 48 ετών, ζει καθηλωμένος σε μία αναπηρική καρέκλα και δεν μπορεί να κινήσει, παρά μόνον ελαφρά το δεξί χέρι.Ο γερμανός γιατρός δρ... δήλωσε σύμφωνα με την Μπιλντ, ότι είναι πρόθυμος να βοηθήσει τον άτυχο Βρετανό να πεθάνει.
“Θέλουμε να δημιουργήσουμε ένα προηγούμενο. Τα δικαστήρια θα πρέπει να αποφασίσουν εάν μία αυτοκτονία με αξιοπρέπεια αποτελεί ή όχι αξιόποινη πράξη”, είπε ο 62χρονος γιατρός, ο οποίος ανήκει στην οργάνωση υποβοηθούμενης αυτοκτονίας Dignitate, γερμανικό κλάδο της ελβετικής Dignitas.Η γερμανική νομοθεσία επιτρέπει τη χορήγηση σε έναν ασθενή μιας ουσίας με την οποία μπορεί να αυτοκτονήσει (παθητική βοήθεια σε αυτοχειρία), αλλά η “ενεργός” βοήθεια απαγορεύεται.
Τον Ιούνιο του 1996 δύο νεαροί νεοναζί άρχισαν να καταδιώκουν το αυτοκίνητο στο οποίο επέβαινε ο Μάρτιν μαζί με άλλους δύο μαύρους βρετανούς εργάτες σε εργοτάξιο του Βερολίνου. Στη διάρκεια της καταδίωξης έρριξαν μία πέτρα στο αυτοκίνητο, με αποτέλεσμα αυτό να καρφωθεί σε ένα δέντρο.Ο ένας από τους νεοναζιστές καταδικάστηκε σε οκτάχρονη κάθειρξη και ο άλλος σε πεντάχρονη φυλάκιση. Κανείς από τους δύο δεν εξέφρασε μεταμέλεια.
ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ 18/12/2007
Το παραπάνω κείμενο δημοσιεύθηκε στον ιστοχώρο disabled.gr Μπορείτε να βρείτε ανάλογα κείμενα στην διεύθυνση http://www.disabled.gr "

14 σχόλια:

Ευτυχία Μεντζελοπούλου είπε...

Η αξιοπρέπεια στη ζωή είναι το αυτονόητο δικαίωμα και υποχρέωση.
Η ελπίδα είναι το θείο κομματι της ψυχής μας.
Το να "βοηθήσεις καποιον να πεθάνει με αξιοπρέπεια" είναιστην πιο αγνη περίπτωση η απώλεια της ελπίδας.
Το να θέλεις να πεθάνεις με αξιοπρέπεια είναι το τέλος της αξιοπρέπειας.
Πώς μπορεις να μιλήσεις για αξιοπρέπεια και ελπίδα σ'ενα κόσμο που κανεις δε σεβεται τιποτα.
Νομιω πως οι αχαρακτηριστοι αυτοι που κατέστρεψαν εναν συνανθρωπο δεν σεβονται πρωτα απ'ολα τον εαυτο τους.
Κι εδω θα επρεπε να αναλάβει δραση η κοινωνική δικαιοσύνη(η ποια;)
Θα επρεπε οι δραστες να καταδικαστουν να πληρωνουν τεραστια ποσα δια βιου για να καλυψουν την αποκατάσταση του
ανθρωπου και την αξιοπρεπη διαβίωση της οικογενειας του και αν αυτοι δενθα μπορουσαν να δινυν αρκετα το κρατος οφείλει να αναπληρωσει το ποσο.
Υπάρχουν τρόποι να βοηθηθει ο ανθρωπος,απλως χρειαζονται λεφτα.
Η κατάντια των ανθρωοων σημερα,η κακία,ο φανατισμος,η αδιαφορια ειναι απλως εμετικη..

Τζεφέρης Πέτρος είπε...

Είναι γνωστή η ιστορία αυτή.
Συμφωνώ οτι η αξιοπρέπεια στη ζωή και στο θάνατο είναι αυτονόητο δικαίωμα.
Το θέμα ειναι πως αυτό διασφαλίζεται σήμερα μια που απαιτεί ασύληπτη υποδομή η οποία να λειτουργεί με τα ίδια κριτήρια παγκοσμίως και να μην κανει διακρίσεις.
Παλαιότερα το ειχαμε βάλει και σε ένα σύντομο ποστ που όμως δέχτηκε αρκετά σχόλια.

http://elladitsamas.blogspot.com/2007/08/blog-post_07.html

KitsosMitsos είπε...

Άλλο ένα μεγάλο θέμα άνοιξες. Δικαίωμα ναι, αλλά ποιος εξασφαλίζει τη μη κατάχρησή του;
Ανοίγουν οι ασκοί του Αιόλου ή κλείνει τρύπα στο σύστημα;
Ιδού οι απορίες.

ΣΠΙΘΑΣ είπε...

Καλημέρα ευτυχία..
Είναι συγκλονιστικό το γεγονός που αναφέρεις..
Για την γνώμη μου ?
Συμφωνώ και με τα δύο προηγούμενα σχόλια..
Για το κράτος και την κοινωνία μας..τα είπες, εσύ...

Λωτοφάγος είπε...

Αν κάποιος θέλει να δώσει τέρμα στη ζωή του, έχει κάθε δικαίωμα να το κάνει! Πόσω μάλλον αν έχει καταντήσει τόσο άθλια. Κατάχρηση μπορεί να γίνει αν ζητήσεις ευθανασία για έναν συγγενή που είναι σε κώμα ή πλήρη παράλυση και δεν αντέχεις πια να τον συντηρείς. Ποιος είμαι όμως εγώ για να τον κατακρίνω; Έχω ζήσει εμμέσως τέτοιες καταστάσεις που κατέστρεψαν οικογένειες ολόκληρες! Τέτοια ζητήματα χρειάζονται φροντίδα από ειδικούς, γιατί σε γονατίζουν. Ωστόσο, δεν υπάρχει κοινωνική πρόνοια, όπως δεν υπάρχει και σωστή απόδοση δικαιοσύνης, όπως είπες.
Καλώς σε βρήκα και καλή χρονιά.

Ευτυχία Μεντζελοπούλου είπε...

καλως όρισες λωτοφάγε,σ'ευχαριστω για τις ευχες,καλή χρονια και σε σένα.
Σεβομαι τη γνώμη σου,αλλωστε η γνωμη του καθενος για τη ζωη και το θανατο εναι καθαρά προσωπική και δεν εξάγεται αβασάνιστα.
Θεωρω την ελπίδα τον κινητήριο μοχλό της ύπαρξης μας,ως γιατρος που δουλευω και με τετοια περιστατικά εχουν δει πολλους απ'αυτους να βελτιώνονται σημαντικα.
Εχω υπάρξει κι εγω σε κώμα απο το οποιο βγηκα δοξα το Θεο σε 2 μηνες και ποτε δεν θα σταματήσω να ελπίζω το καλύτερο για όλους.

ΣΠΙΘΑΣ είπε...

Σ' αυτά που λέει ο λωτοφάγος συμφωνώ. Νομίζω ότι υπήρχε ένα Νοσοκομείο στους Αγ. Αναργύρους για την αντιμετώπιση του πόνου σε προχωρημένες καταστάσεις ασθενειών.
Αλλά έμαθα ότι πλέον δεν δέχεται τώρα ..
Δεν ξέρω αλλά το κράτος οφείλει να αντιμετωπίσει σοβαρά αυτό το θέμα...
Για ανθρώπους, μιλάμε για πόνο..και για την αξιοπρέπεια στην ανθρώπινη ύπαρξη.
Καλημέρα..

vasikos metoxos είπε...

Από τη στιγμή που το γερμανικό κράτος δεν φρόντισε για την εισαγωγή του τετραπληγικού ασθενή σε κέντρο αποκατάστασης για την εξασφάλιση μίας αξιοπρεπούς "διαβίωσης" ο λόγος που διατυπώνει για να θέσει τέρμα στη ζωή του είναι μονόδρομος. Για ν αφυπνιστούν συνειδήσεις, για να συνειδητοποιήσει το γερμανικό κράτος τι έκανε, για να καταδικαστούν και να τιμωρηθούν πραγματικά οι ρατσιστές και οι φασίστες.

Ευτυχία Μεντζελοπούλου είπε...

σπίθα καλημέρα,
ξερω στους Αγιους Αναργύρους οτι υπάρχει το Εθνικό Ιδρυμα Αποκατάστασης Αναπήρων,δημόσιο κέντρο αποκαταστασης 200 ή 300 κλινων.
Νομιζω υπηρχε κι ενα ογκολογικο νοσοκομειο που δεν ξερω αν συνεχιζει να υπάρχει.
Για τους ανθρωπους που πονανε πολυ,κυρίως καρκινοπαθεις, υπάρχουν τα ιατρεια πονου σε πολλα νοσοκομεια που απαρτίζονται κυρίως απο αναισθησιολόγους.
Οσον αφορα τους πονους απο μυοσκελετικά προβλήματα σ'ενα κέντρο αποκατάστασης ο ασθενης μπορει να βρει ανακουφιση απο τις διαφορες θεραπειες(φυσικοθεραπεια,υδροθεραπεια,biofeedback,βελονισμό,συνεδρίες ψυχολογικης υποστήριξης και τη φαρμακευτική αγωγη που θα συστήσει ο φυσίατρος.

Ευτυχία Μεντζελοπούλου είπε...

βασικέ μέτοχε εχεις δικιο σ'αυτα που λες.
Εγω,ομως,θεωρω οτι αυτο που μπορει ν'αλλαξει την κατάσταση είναι η προσωπικη συνειδητοποιηση του καθενος για την αναγκη βαθιας εμπιστοσυνης και μεταλαμπαδευσης της ελπίδας,της αγάπης,της συμπαράστασης και της αξιοπρέπειας.
Ο κοσμος μπορει ν'αλλαξει μεσα απο ενα παγκοσμιο θετικο οραμα οικοδόμησης σωστων αξιων αντι εμμονης στο να παραπονούμαστε για ασχημα δεδομένα.

Sandy Cheeks είπε...

Γεια χαρά και από εμένα Ευτυχία.
Το θέμα εδώ, είναι αυτό που λέμε δύσκολο, γιατί αντικατοπτρίζει την αντιφατικότητα της ζωής.
Σιγά μην νοιαστούν βέβαια οι Γερμανοί που τους χτυπάει στο φιλότιμο και τους λέει: αυτοκτονήστε με!.
Είναι οι ίδιοι Γερμανοί, που πριν μισό αιώνα ανέβασαν έναν αρχηγό που σκότωνε τους αναπήρους για να μην επιβαρύνουν τον κρατικό προϋπολογισμό.
(σχετική αναζήτηση στο Google με τον όρο: gaswagen)

ΣΠΙΘΑΣ είπε...

Καλημέρα...περαστικός.
-)

doctor είπε...

Άλλη μια απόδειξη του πόσο επικίνδυνος είναι ο φανατισμός και η πίστη σε δόγματα και ιδεολογήματα.
Ένας άνθρωπος ζωντανός-νεκρός από οπαδούς της πιο αποτυχημένης πολιτικής θεωρίας που υποβιβάζει τον άνθρωπο σε ζώο...

doctor

KitsosMitsos είπε...

Υποθέτω δουλειές...
Θα περιμένουμε νέες αναρτήσεις