Το καλοκαίρι του 88 που είχα τελειώσει το δεύτερο έτος της ιατρικής σχολής, παραθέριζα στο Λόγγο,ένα πανέμορφο παραθαλάσσιο χωριό της Αιγιάλειας όπου έχω περάσει όλα τα υπέροχα καλοκαίρια των παιδικών και εφηβικών μου χρόνων.
Ένα βράδυ που πήγα στην γνωστό μπαρ-ντισκοτεκ όπου είχα περάσει όλα τα καλοκαιρινά μου βραδια απο τα 13 και μετά ,συνάντησα την παρέα του αδελφου μου ο οποιος βρισκόταν σε καποιο νησι εκείνο τον καιρο.
Ανάμεσα στους Αιγιώτες φίλους έτυχε εκείνο το βραδυ να βρίσκεται κι ένας παλιος συμμαθητης του αδελφου μου,αθηναίος ,που είχε κατεβει για σαββατοκύριακο αφου ετυχε να είναι φιλος και με καποιον αλλο.
Ο Γιώργος,έτσι ονομαζόταν,σπούδαζε ατχιτεκτονική στην Αμερική και ηταν οπως κι ο αδελφος μου 4 χρονια μεγαλύτερος μου.
Μιλήσαμε όλη τη βραδια κι ήταν μια εξαιρετική κουβέντα αφου ο Γιώργος ,εκτος απο μια σπάνια γοητευτική εξαιρετική εμφάνιση διέθετε και ένα πολύπλοκο ,εξυπνο και ευφάνταστο μυαλό.
Καποια στιγμή μου είπε πως θεωρεί οτι οι επιστήμες μας είναι συγγενεις,αφου όπως ο αρχίτεκτονας δίνει τις οδηγίς για να φτιαχτει ένα σωστό σπίτι ,έτσι κι ο γιατρος δίνει τις οδηγίες για να φτιαΧτεί ενας σωστος οργανισμος,εφοσον πάσχει απο κάποια ασθένεια.
Δε θυμαμαι μετα απο τόσα τα χρόνια τα ακριβή του λόγια ,μα ήμουν ούτως ή αλλως τόσο μαγεμένη που δεν μπηκα στη διαδικασία να τα επεξεργαστω και τα θεώρησα απλως τα όμορφα σαν ποιήμα λόγια ενος όμορφου μάγου..που τότε μου φάνηκαν απλως εξωπραγματικά όπως η αναπάντεχη συνάντηση και κουβέντα που είχα.
Ουτως ή αλλως κατα τις 4 ενας καλος φιλος του αδέλφου μου ,που προφανως ενιωθε προστατευτικά απέναντί μου με πήρε και με πήγε σπιτι μου.Ετσι απλως είπαμε καληνύχτα κι έφυγα και δεν τον εχω ξαναδει.
Ομως ,τώρα που επανήλθα στο θέμα οσο το σκέφτομαι όντως η ιατρική,όλες οι ειδικοτηττες ,μολονότι επιστήμη στην ουσία της,είναι μια ευγενης τέχνη που αποσχοπεί να΄γίνει ο ανθρωπος οσο το δυνατον πιο υγιης,πιο δυνατος,πιο λειτουργικος,πιο όμορφος,πιο χαρούμενος .
Ο γιατρος δηλαδή είναι τελικά ο αρχιτέκτονας που ανακαινίζει εναν οργανισμό που εχει βλαφθεί σχεδιάζοντας τις στρατηγικές τα φαρμακα,τις οδηγίες τροπου ζωής και τις χειρουργικες επεμβασεις και πραγματώνοντας τα.
Δεν είναι τυχαίο που πολλοί γιατροί γράφουν ή ζωγραφίζουν.
Ένα βράδυ που πήγα στην γνωστό μπαρ-ντισκοτεκ όπου είχα περάσει όλα τα καλοκαιρινά μου βραδια απο τα 13 και μετά ,συνάντησα την παρέα του αδελφου μου ο οποιος βρισκόταν σε καποιο νησι εκείνο τον καιρο.
Ανάμεσα στους Αιγιώτες φίλους έτυχε εκείνο το βραδυ να βρίσκεται κι ένας παλιος συμμαθητης του αδελφου μου,αθηναίος ,που είχε κατεβει για σαββατοκύριακο αφου ετυχε να είναι φιλος και με καποιον αλλο.
Ο Γιώργος,έτσι ονομαζόταν,σπούδαζε ατχιτεκτονική στην Αμερική και ηταν οπως κι ο αδελφος μου 4 χρονια μεγαλύτερος μου.
Μιλήσαμε όλη τη βραδια κι ήταν μια εξαιρετική κουβέντα αφου ο Γιώργος ,εκτος απο μια σπάνια γοητευτική εξαιρετική εμφάνιση διέθετε και ένα πολύπλοκο ,εξυπνο και ευφάνταστο μυαλό.
Καποια στιγμή μου είπε πως θεωρεί οτι οι επιστήμες μας είναι συγγενεις,αφου όπως ο αρχίτεκτονας δίνει τις οδηγίς για να φτιαχτει ένα σωστό σπίτι ,έτσι κι ο γιατρος δίνει τις οδηγίες για να φτιαΧτεί ενας σωστος οργανισμος,εφοσον πάσχει απο κάποια ασθένεια.
Δε θυμαμαι μετα απο τόσα τα χρόνια τα ακριβή του λόγια ,μα ήμουν ούτως ή αλλως τόσο μαγεμένη που δεν μπηκα στη διαδικασία να τα επεξεργαστω και τα θεώρησα απλως τα όμορφα σαν ποιήμα λόγια ενος όμορφου μάγου..που τότε μου φάνηκαν απλως εξωπραγματικά όπως η αναπάντεχη συνάντηση και κουβέντα που είχα.
Ουτως ή αλλως κατα τις 4 ενας καλος φιλος του αδέλφου μου ,που προφανως ενιωθε προστατευτικά απέναντί μου με πήρε και με πήγε σπιτι μου.Ετσι απλως είπαμε καληνύχτα κι έφυγα και δεν τον εχω ξαναδει.
Ομως ,τώρα που επανήλθα στο θέμα οσο το σκέφτομαι όντως η ιατρική,όλες οι ειδικοτηττες ,μολονότι επιστήμη στην ουσία της,είναι μια ευγενης τέχνη που αποσχοπεί να΄γίνει ο ανθρωπος οσο το δυνατον πιο υγιης,πιο δυνατος,πιο λειτουργικος,πιο όμορφος,πιο χαρούμενος .
Ο γιατρος δηλαδή είναι τελικά ο αρχιτέκτονας που ανακαινίζει εναν οργανισμό που εχει βλαφθεί σχεδιάζοντας τις στρατηγικές τα φαρμακα,τις οδηγίες τροπου ζωής και τις χειρουργικες επεμβασεις και πραγματώνοντας τα.
Δεν είναι τυχαίο που πολλοί γιατροί γράφουν ή ζωγραφίζουν.
1 σχόλιο:
Πολύ καλή και ρομαντική προσέγγιση η συγκεκριμένη! Δείχνει για άλλη μια φορά ότι είναι σημαντικό να αγαπάς αυτό που κάνεις...
Δημοσίευση σχολίου