Διαβάζοντας ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο στο ιατρικό περιοδικό "ι α τ ρ ι κ ή" των
Ντ.Τηνιακού,Α.Μπατιστάτου,Ν.Χαραλαμπόπουλο,Δ.Δουγένη,Χ.Κίττα με τίτλο "Ανθρωπιστικές
σπουδες και ιατρική προπτυχιακή εκπαίδευση" συνειδητοποίησα πως το συναίσθημα
προσφορας στον πάσχοντα συνάνθρωπο και η ανάπτυξη φιλοσοφικής διάθεσης για την
αντιμετώπιση των προβλημάτων της ζωής είναι χαρακτηριστικά έμφυτα στους
περισσότερους ανθρώπους που αποφασίζουν να ασχοληθουν με την ιατρική επιστήμη.
Αυτά καλλιεργούνται στα χρόνια των σπουδών τους από την καθημέρινη ενασχόληση
με ασθενεις,αφου ο οργανισμος είναι μια ολότητα και δεν μπορεις να λύσεις ένα
πρόβλημα κάποιου οργάνου ή συστήματος αν δεν ενδιαφερθείς για ότι ενοχλεί και αποσχολεί τον άνθρωπο που στέκεται μπροστά σου και περιμένει να τον βοηθήσεις.
Καλλιεργούνται επίσης παρακολουθώντας ο κάθε φοιτητής και ο κάθε νέος γιατρός τις συμβουλές και την αντιμετώπιση ασθενών από μεγαλύτερους συναδέλφους.
Σίγουρα η εισαγωγή του ιατρικού ανθρωπισμού στο προπτυχιακό πρόγραμμα σπουδών
της ιατρικής πιο συστηματοποιημένα θα βοηθούσε τόσο τους φοιτητές όσο και τους
εκπαιδευτές τους ώστε η κριτική ικανότητα,το ένστικτο και το αυξημένο συναίσθημα ανθρωπιάς. να μεταδίδονται κατα τη διαρκεια των σπουδων πιο ευκολα μαζί
με τις ιατρικές γνώσεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου