Τετάρτη 2 Φεβρουαρίου 2011

ΑΝΑΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΩΡΑΡΙΟΥ ΤΟΥ ΥΠΝΟΥ

Ένα συχνό πρόβλημα των ασθενών που νοσηλεύονται σε νοσοκομείο,ιδιαίτερα των μεγαλυτέρων στην ηλικία,είναι η αναστροφή του κύκλου ύπνου- εγρήγορσης.
Δεν αναφέρομαι σε βαριές καταστάσεις όπως αγγειακά εγκεφαλικά επεισόδια ή εγκεφαλοπάθειες στην οξεία φάση,αλλά σε πιο ελαφρές καταστάσεις όπως χειρουργεία μετά τις πρώτες μέρες ή νόσους παθολογικές και νευρολογικές που έχουν ξεπεράσει την οξεία φάση και βρίσκονται σε αποδρομή.
Έτσι,οι ασθενείς περνούν περιόδους όπου τα βράδια μένουν ξάγρυπνοι,είτε κοιμούνται 1-3 ώρες,με αποτέλεσμα το επόμενο πρωί να είναι υπνηλικοί.
Ο κύκλος του ύπνου μπορεί να διαταραχτεί και μόνο γιατί δεν κοιμάται κάποιος στο κρεβάτι του .Καποια συμπτώματα της νόσου,όπως πόνος ή δύσπνοια ,ή άγχος για την κατάσταση της υγείας του και τις επιπλοκές παυ αυτή δημιουργεί στην οικογένειά του και στη δουλειά του ή και θλίψη για όλα αυτά προκαλούν αυπνία.Αρκετοί ασθενείς αναφέρουν προβλήματα ύπνου από παλιά.
Μέσα στο νοσοκομείο ο θεράπων γιατρός αντιμετωπίζει το πρόβλημα ,χορηγώντας όταν είναι εφικτό από το πρόβλημα υγείας του ασθενούς το κατάλληλο υπναγωγό ή και κάποιο αγχολυτικό ή αντικαταθλιπτικό.
Αυτό που μπορούν να κάνουν οι συγγενείς για να βοηθήσουν, είναι να προσπαθούν να κρατούν τον ασθενή ξύπνιο με συζήτηση κατά τη διάρκεια της μέρας προοδευτικά όλο και περισσότερη ώρα,μετά από οδηγία του γιατρού.Δεν πρέπει να του αποστερούν τον μεσημεριανό ύπνο μετά τη φυσικοθεραπεία και το φαγητό γιατί είναι απαραίτητος και γιατί ο ωριαίος μεσημεριανός ύπνος δεν εμποδίζει το βραδυνό,αντίθετα συχνά τον διευκολύνει αφού (ξανα)μαθαίνει τον εγκέφαλο και το σώμα να χαλαρώνει.
Στο κέντρο αποκατάστασης το φαινόμενο είναι λιγότερο συχνό επειδή το άτομο κουράζεται όλη μέρα με τις θεραπείες και είναι συνήθως σε καλύτερη ψυχολογική κατάσταση από το νοσοκομείο.Έχει ξεπεράσει τον κίνδυνο επιβίωσης,βλέπει ότι βελτιώνεται συνέχεια λειτουργικά και έχει και την απαραίτητη ψυχολογική υποστήριξη αν τη χρειάζεται.
Γενικά,σήμερα, το πρόβλημα της αυπνίας ταλαιπωρεί κατά περιόδους αρκετούς ανθρώπους υγιείς που ζουν σπίτι τους.Εκτος απο περιπτώσεις σοβαρές που η αυπνία ταλαιπωρεί χρόνια κάποιον ή που συνοδεύεται κι από άλλα προβλήματα άγχους ή κατάθλιψης ή και οργανικά συμπτώματα οπότε θα πρέπει να αποτανθεί κάποιος σε νευρολόγο ή ψυχίατρο για καθοδήγηση και ανακούφιση οι πιο απλές περιπτώσεις καλό είναι να δοκιμάζουν πρώτα να αντιμετωπίσουν την κατάσταση με απλούς τρόπους.
Αυτό που χρειάζεται κάποιος για να κοιμηθεί το βράδυ ,αφού έχει περάσει μια ημέρα με κανονικές δραστηριότητες,είναι να χαλαρώσει.
Αυτό σημαίνει οτι κατ'αρχίν θα πρέπει να έχει φάει τουλάχιστον 3 ώρες πριν για να έχει γίνει η πέψη. Ύστερα να αποφύγει να γυμναστεί βράδυ γιατί η εντατική προσπάθεια φέρνει τον οργανισμό σε κατάσταση υπερέντασης και πιθανόν να δυσκολέψει την έλευση του ύπνου.
Ένα ζεστό μπάνιο πριν τον ύπνο κι ένα ρόφημα χαλαρωτικό,όπως χαμομήλι ή ζεστό γάλα με μέλι ,βοηθούν επίσης το σώμα να εοιμαστεί για τον ύπνο.
Τέλος,αυτό που δεν αφήνει κάποιον να κοιμηθεί είναι οι σκέψεις,κυρίως οι δυσσάρεστες ή οι αγχωτικές.
Ο απολογισμός της ημέρας και ο προγραμματισμός της επόμενης καλό είναι να γίνεται πρίν ξαπλώσει κάποιος.
Η ώρα του ύπνου είναι πολύ σημαντική για τον ανθρώπινο οργανισμό.Πρέπει το μυαλό να αδειάζει από τα προβλήματα της καθημερινότητας και να επικεντρώνεται σε κάτι μονότονο που θα το νανουρίσει.Η μέτρηση αριθμών είναι μια τέτοια μονότονη διαδικασία.
Εαν η κούραση της ημέρας και η χαλάρωση της νύχτας δεν αποδώσουν το άτομο θα βοηθηθεί από κάποιο υπνωτικό,καλό όμως είναι αυτό να γίνει με οδηγίες γιατρού για καθορισμό της σωστής δοσολογίας και χρόνου δράσης για το κάθε άτομο.

4 σχόλια:

ΒΙΩΣΙΜΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ είπε...

Αν ο καθημερινός φόρτος της δουλειάς αλλά, η ανάληψη ευθυνών και η ευσυνειδησία ως προς την εκπλήρωσή τους, επηρεάζουν το άτομο και το κάνουν να έχει αϋπνίες, μπορεί να θεωρηθεί ασθενής?

Αν μάλιστα αυτό δεν είναι περιοδικό αλλά μια σχεδόν μόνιμη κατάσταση;

Ευτυχία Μεντζελοπούλου είπε...

Ο όρος ασθένεια,δυστυχώς,στις μέρες μας μπορεί να αποδοθεί στα περισσότερα άτομα ,αφού με τις τωρινές συνθήκες του περιβάλλοντος και του τρόπου διαβίωσης,όπως γνωρίζεις πολύ καλά λόγω επαγγέλματος,όλοι οι άνθρωποι έχουμε και απο κάποια ενόχληση ηπιότερη ή σοβαρότερη.Η ευσυνειδησία και η υπευθυνότητα ,μολονότι πολύτιμες και δυσσεύρετες για την παραγωγή γόνιμης εργασίας και προσφοράς στην κοινωνία,είναι αιτίες άγχους,αυπνίας ή διατροφικών προβλημάτων.
Ευτυχώς,είναι μια κατάσταση που μπορεί να αντιμετωπιστεί είτε με πρακτικές χαλάρωσης όπως γυμναστική,μασσάζ,βελονισμό, είτε με συζήτηση με ψυχοθεραπευτή .
Καταλαβαίνω οτι ο χρόνος είναι πιεστικός ,όμως προσωπική μου πεποίθηση είναι πως μπορούμε να βρούμε 1, τουλάχιστον,ώρα την εβδομάδα και να την αφιερώσουμε στην ηρεμία και την ευχαρίστηση ώστε σταδιακά με σωστή καθοδήγηση,να εκπαιδεύσουμε τον εαυτό μας να μην ξεσπάει το άγχος και τα προβλήματά του στη διαδικασία του ύπνου ή στο φαγητό ή σε οτι άλλο ,αλλά να συμφυλιωθεί με οτι του συμβαίνει,να απολαμβάνει τα καλά,και να δίνει τόπο στα κακά.Ένα ευφάνταστο μυαλό και μια δυνατή καρδιά μπορούν να υπερνικήσουν τη μικρότητα της καθημερινότητας.

ΒΙΩΣΙΜΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ είπε...

ευχαριστούμε πολύ για την εμπεριστατωμένη αλλά και οραματική απάντηση.

Ευτυχία Μεντζελοπούλου είπε...

Η τελική,βέβαια,λύση εαν το πρόβλημα δεν αρχίσει να βελτιώνεται μετά από 1-2 μήνες τακτικής συμμετοχής σε ένα συνδυασμό πρακτικών χαλάρωσης με ταυτόχρονη συζήτηση είναι η αντιμετώπιση από ψυχίατρο ή νευρολόγο.