Θεωρώ ότι κάθε βιβλίο, έργο, τραγούδι, καθετί που δημιουργείται για να απευθυνθεί στο κοινό έχει ένα στόχο. Ο δημιουργός θέλει να μεταδώσει ένα συναίσθημα, μια ιδέα ,συχνά μια λύση.
Γιατί η δημιουργία προυποθέτει έμπνευση .Δεν είναι η απλή εξιστόρηση γεγονότων.
'Εχοντας παρακολουθήσει, λοιπόν, ένα έργο βραβευμένο που πραγματεύεται ζητήματα σημαντικά όπως η εξουσία, η δικαιοσύνη, οι συνάνθρωποι,η επανάσταση, η αυτοδικία, η δικαίωση,η ζωή και ο θάνατος, προσπαθώ να καταλάβω τι συμπεράσματα και τι διδάγματα μπορώ να βγάλω από την ιστορία του.
Τα πρώτα ,γνωστά άλλωστε, πορίσματα είναι1) ότι η εξουσία είχε τη δύναμη να παραπλανήσει και να αδικήσει έναν πολίτη που ακόμα κι αν ήταν σχετικά εύπορος δεν ανήκε σε αυτήν ούτε την επηρέαζε
2)η ευλογία να βρεις σύντροφο που να είναι ο απόλυτος σύμμαχος υπάρχει.
3)η αγάπη και η αλληλουποστήριξη των μελών μιας σωστής οικογένειας είναι άρρηκτη και μεγάλη.
4)ο άνθρωπος με τον ορθόδρομο τρόπο δεν μπόρεσε να βρει το δίκιο του , αφού η δύναμη των ισχυρών κατηύθυνε τις εξελίξεις.
5)στην επανάσταση δέχτηκαν πολλοί από το λαό που ζούσε άσχημα να συμμετέχουν και ξεκίνησε μια άσχημη περίοδος με σκοτωμούς και φόβο.
6)η εξουσία πρότεινε να παραδώσουν τα όπλα και θα αποδοθεί δικαιοσύνη αλλά δεν ξέρουμε τι θα γινόταν ακριβώς γιατί κάποιος από τους χωρικούς επαναστάτες δεν είχε παραδώσει τα όπλα και σκότωσε κατά την περίοδο της εκεχειρίας κάποιον ευγενή οπότε η συμφωνία ακυρώθηκε και εκεί που ο ήρωας είχε γυρίσει σπίτι του ,φρουρούμενος για προστασία από στρατιώτες(;) ,και περίμενε να παραλάβει τα άλογα που του έκλεψαν, βρέθηκε αιχμάλωτος. Όσα φέρνει η μέρα δεν τα φέρνει ο χρόνος όλος όπως λέει και μια παροιμία. Επίσης, ευθύνη στην ουσία μπορείς να έχεις μόνο για τον εαυτό σου, αφού δεν είναι δυνατόν να γνωρίζεις τις σκέψεις, τις προθέσεις και το ήθος των υπολοίπων.
7)Και φτάνει το τέλος του έργου, όπου η πριγκίπισσα έρχεται να αποδώσει δικαιοσύνη(;) ,να του επιστρέψει τα άλογά του και οικονομική αποζημίωση και να στείλει τον ευγενή που τα έκλεψε 2 χρόνια στη φυλακή. Επίσης, λέει στην κόρη του ήρωα πόσο λυπάται που οι φρουροί της σκότωσαν τη μητέρα της όταν εκείνη πήγε να της ζητήσει δικαιοσύνη για τον άντρα της... Και αφου φεύγουν η πριγκίπισσα και η κόρη ,ο ήρωας παίρνει τη θέση του να τον αποκεφαλίσει ο δήμιος...
Δεν μπορώ να καταλάβω αν ήθελε απλώς να υμνήσει έναν ήρωα δίκαιο στη ζωή που αποδέχτηκε το μοιραίο του θανάτου του,αφού δεν έφερε ευθύνη στην ουσία που κάποιος άλλος παραβίασε την εκεχειρία.Ούτε μπορώ να τον συγκρίνω με τον Σωκράτη,αφου ο φιλόσοφος αρνήθηκε να δραπετεύσει και ήπιε το δηλητήριο γιατί ήταν ΄Δάσκαλος και θέλησε να αποδείξει με τις πράξεις και το θάνατό του τη διδασκαλία του για τήρηση του δικαίου και των νόμων νομίζω,δεν είμαι ιστορικός,φιλόλογος ή δικηγόρος.
Ίσως να ήθελε να μας κάνει να συνειδητοποιήσουμε ο σεναριογράφος ότι αφού τώρα δεν ισχύει η παράλογη αφαίρεση ζωής από την εξουσία ,στις δημοκρατικές χώρες τουλάχιστον, δεν πρόκειται να συμβεί μοιραία και η υπερίσχυση της αδικίας.
Άρα στη σύγχρονη έκδοση της ιστορίας, η σύζυγος θα επιζούσε , απλώς δεν θα κατάφερνε την απόδοση δικαιοσύνης ,ο ήρωας θα γινόταν δήμαρχος και θα βελτίωνε την ποιότητα ζωής όλων των χωρικών και με την ευστροφία του θα έπαιρνε πίσω με το νόμο τα άλογά του και οικονομική αποζημίωση .
Γιατί την ιστορία του κόσμου την φτιάχνουμε οι άνθρωποι. Είτε με το φόβο της μοίρας, είτε με την πίστη της αγάπης.
Γιατί η δημιουργία προυποθέτει έμπνευση .Δεν είναι η απλή εξιστόρηση γεγονότων.
'Εχοντας παρακολουθήσει, λοιπόν, ένα έργο βραβευμένο που πραγματεύεται ζητήματα σημαντικά όπως η εξουσία, η δικαιοσύνη, οι συνάνθρωποι,η επανάσταση, η αυτοδικία, η δικαίωση,η ζωή και ο θάνατος, προσπαθώ να καταλάβω τι συμπεράσματα και τι διδάγματα μπορώ να βγάλω από την ιστορία του.
Τα πρώτα ,γνωστά άλλωστε, πορίσματα είναι1) ότι η εξουσία είχε τη δύναμη να παραπλανήσει και να αδικήσει έναν πολίτη που ακόμα κι αν ήταν σχετικά εύπορος δεν ανήκε σε αυτήν ούτε την επηρέαζε
2)η ευλογία να βρεις σύντροφο που να είναι ο απόλυτος σύμμαχος υπάρχει.
3)η αγάπη και η αλληλουποστήριξη των μελών μιας σωστής οικογένειας είναι άρρηκτη και μεγάλη.
4)ο άνθρωπος με τον ορθόδρομο τρόπο δεν μπόρεσε να βρει το δίκιο του , αφού η δύναμη των ισχυρών κατηύθυνε τις εξελίξεις.
5)στην επανάσταση δέχτηκαν πολλοί από το λαό που ζούσε άσχημα να συμμετέχουν και ξεκίνησε μια άσχημη περίοδος με σκοτωμούς και φόβο.
6)η εξουσία πρότεινε να παραδώσουν τα όπλα και θα αποδοθεί δικαιοσύνη αλλά δεν ξέρουμε τι θα γινόταν ακριβώς γιατί κάποιος από τους χωρικούς επαναστάτες δεν είχε παραδώσει τα όπλα και σκότωσε κατά την περίοδο της εκεχειρίας κάποιον ευγενή οπότε η συμφωνία ακυρώθηκε και εκεί που ο ήρωας είχε γυρίσει σπίτι του ,φρουρούμενος για προστασία από στρατιώτες(;) ,και περίμενε να παραλάβει τα άλογα που του έκλεψαν, βρέθηκε αιχμάλωτος. Όσα φέρνει η μέρα δεν τα φέρνει ο χρόνος όλος όπως λέει και μια παροιμία. Επίσης, ευθύνη στην ουσία μπορείς να έχεις μόνο για τον εαυτό σου, αφού δεν είναι δυνατόν να γνωρίζεις τις σκέψεις, τις προθέσεις και το ήθος των υπολοίπων.
7)Και φτάνει το τέλος του έργου, όπου η πριγκίπισσα έρχεται να αποδώσει δικαιοσύνη(;) ,να του επιστρέψει τα άλογά του και οικονομική αποζημίωση και να στείλει τον ευγενή που τα έκλεψε 2 χρόνια στη φυλακή. Επίσης, λέει στην κόρη του ήρωα πόσο λυπάται που οι φρουροί της σκότωσαν τη μητέρα της όταν εκείνη πήγε να της ζητήσει δικαιοσύνη για τον άντρα της... Και αφου φεύγουν η πριγκίπισσα και η κόρη ,ο ήρωας παίρνει τη θέση του να τον αποκεφαλίσει ο δήμιος...
Δεν μπορώ να καταλάβω αν ήθελε απλώς να υμνήσει έναν ήρωα δίκαιο στη ζωή που αποδέχτηκε το μοιραίο του θανάτου του,αφού δεν έφερε ευθύνη στην ουσία που κάποιος άλλος παραβίασε την εκεχειρία.Ούτε μπορώ να τον συγκρίνω με τον Σωκράτη,αφου ο φιλόσοφος αρνήθηκε να δραπετεύσει και ήπιε το δηλητήριο γιατί ήταν ΄Δάσκαλος και θέλησε να αποδείξει με τις πράξεις και το θάνατό του τη διδασκαλία του για τήρηση του δικαίου και των νόμων νομίζω,δεν είμαι ιστορικός,φιλόλογος ή δικηγόρος.
Ίσως να ήθελε να μας κάνει να συνειδητοποιήσουμε ο σεναριογράφος ότι αφού τώρα δεν ισχύει η παράλογη αφαίρεση ζωής από την εξουσία ,στις δημοκρατικές χώρες τουλάχιστον, δεν πρόκειται να συμβεί μοιραία και η υπερίσχυση της αδικίας.
Άρα στη σύγχρονη έκδοση της ιστορίας, η σύζυγος θα επιζούσε , απλώς δεν θα κατάφερνε την απόδοση δικαιοσύνης ,ο ήρωας θα γινόταν δήμαρχος και θα βελτίωνε την ποιότητα ζωής όλων των χωρικών και με την ευστροφία του θα έπαιρνε πίσω με το νόμο τα άλογά του και οικονομική αποζημίωση .
Γιατί την ιστορία του κόσμου την φτιάχνουμε οι άνθρωποι. Είτε με το φόβο της μοίρας, είτε με την πίστη της αγάπης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου