Ασφαλώς όλοι ,ως φυσιολογικοί άνθρωποι, έχουμε αδυναμίες και πάθη. Το πάθος είναι μια εξάρτηση που μου προσφέρει ευχαρίστηση και γι'αυτό δεν μπορώ να το σταματήσω μολονότι έχει βλαπτική επίδραση σε μένα. Για παράδειγμα με τη βουλιμία ,το ωραίο και πολύ φαγητό είναι κάτι που με ευχαριστεί και με παρηγορεί για τα άγχη και τίς άσχημες στιγμές της ζωής μου αλλά με βλάπτει σημαντικά γιατί πέρα από τα πιθανά προβλήματα υγείας που δημιουργεί, βλέπε Σακχαρώδη Διαβήτη, καρδιαγγειακή νόσο, μεταβολικό σύνδρομο, αμβλύνει περεταίρω την ικανότητα μου για ορθές αποφάσεις και πράξεις που προυποθέτουν προσήλωση στο στόχο, σωστή επικοινωνιακή διαχείρηση των δικαιωμάτων και υποχρεώσεων μου και επιφέρει μια γενικότερη σύγχυση στο μυαλό το οποίο έχοντας επικεντρωθεί στην τροφή ως βασική πηγή ικανοποίησης ,και η πρώτη βασική ανάγκη του ανθρώπου είναι η ικανοποίηση των βασικών του επιθυμιών, αδυνατεί να σκεφτεί και να πραγματώσει οτιδήποτε άλλο που θα του έφερνε την επιτυχία,την αυτοβεβαίωση και την πραγματική ικανοποίηση. Με όλα αυτά θέλω να επισημάνω οτι βλάπτουμε αντί να βοηθούμε τους παχύσαρκους ανθρώπους όταν αντί να τους ενθαρρύνουμε να επισκεφτούν γιατρό και πιθανούς παράγοντες που προκαλούν ή επιδεινώνουν το υπερβολικό βάρος και είναι πολλοί και να ακολουθήσουν διατροφή ευχάριστη αλλά υγιεινή και ευχάριστη τακτική γυμναστική άσκηση ή περπάτημα γεμίζουμε τα μέσα μαζικής ενημέρωσης με δηλώσεις οτι είναι δημοκρατία να τρώς οτι και όσο θέλεις και δεν είναι κακο να είσαι υπέρβαρος είσαι διαφορετικός και όλοι πρέπει να το σεβαστούν και βλέπουμε και καλλιστεία για υπέρβαρους .
Όπωσδήποτε το να κοροιδεύεις έναν συνάνθρωπο για οτιδήποτε είναι ένδειξη προσωπικής αδυναμίας και αισθήματος ανεπάρκειας που σε κάνει να κοροιδευεις τον διπλανο σου για να αισθανθείς κι εσύ καλύτερος, αλλά το να φτάνεις στο άλλο άκρο και να δικαιολογείς και να επιβραβεύεις ένα πάθος είναι εξίσου βλαβερό για τον άνθρωπο και η κοινωνία μας δυστυχώς έχει φτάσει τα πάντα στα άκρα.
Ακόμα ,μεγάλο ποσοστό των ανθρώπων σήμερα διακατεχόμαστε από κάποιο σεξουαλικό πάθος, Υπάρχουν πολλά που δεν το φανταζόμαστε καν .Ασφαλώς τα χειρότερα είναι αυτά που βλάπτουν κι άλλο συνάνθρωπο, αλλά δυστυχώς αγνοούμε ή αρνούμαστε να καταλάβουμε οτι εξ'ορισμού όλα βλάπτουν πρώτα πρώτα τον εαυτό μας μέσα από τη διαδικασία της αδυναμίας αυτοελέγχου ,της εξάρτησης και της σύγχυσης. Ασφαλώς πάντα σε μια εξάρτηση υπάρχουν κάποιου βαθμού ψυχικής ανάγκης και πόνου που αναζητά διέξοδο. Και ο ψυχικός πόνος πάντα οφείλεται στην απομάκρυνσή μας από την ουσία της αγάπης.
Όλοι ,όσοι δεν βλάψαμε/βλάπτουμε άλλον τουλάχιστον, αξίζουμε την απόλυτη αγάπη από όλους ,όχι γιατί έχουμε κάτι ιδιαίτερο που είναι δικαίωμά μας να το σεβαστούν οι άλλοι ,αλλά γιατί αγαπάμε και σεβόμαστε εμείς τον εαυτό μας και δεν καταδεχόμαστε να εξαρτιόμαστε από τίποτα.
Λέγεται οτι το καλό φωλιάζει στην καρδιά μας και το κακό χρησιμοποιεί το πολύ δυνατό μυαλό μας για να μας χειριστεί. Καλύτερα, λοιπόν ,να βουτάμε τη γλώσσα μας στην καρδιά μας πριν μιλήσουμε και πριν πράξουμε .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου